Rezum
Behe-mailako gernu-traktuaren sintomak, edo klasikoki «prostatismo» deitutakoak, prostata-guruinaren BENIGNO hazkundearen ondorioz sortzen diren gernu-sintomen multzoa dira, prostata-hipertrofia edo prostatako hiperplasia onbera (HBP) deritzona.
50 urtetik gorako biztanleen % 50-70ek sintomatologia izango dutela kalkulatzen da, eta sintomatologia hori klinika buxatzaile edo narritagarrian biltzen da: txiza egiteko zailtasuna, txorrotada ahula, tanta-jarioa, mikzio-maiztasun handia, gernu-infekzioak, nikturia (sarritan gauez pixa egitea), hustuketa ez-osatuaren sentsazioa.
Oinarrizko azterketa urologiko baten ondoren, sintomatologiaren larritasunaren edo egindako aurkikuntzen araberako tratamendua aukeratu daiteke. Tratamendu hori farmakologikoa izan ohi da hasieran, baina beharrezkoa izan daiteke ebakuntza kirurgiko bat egitea ere.
Askotariko aukera kirurgikoen artean, REZUM dugu, gutxieneko kirurgia inbaditzailearen barruan sartzen den tratamendu kirurgikoa.
Zertan datza Rezum?
Teknika kirurgikoa da, sedazioarekin eta ospitaleratu beharrik gabe egiten dena. Sistema endoskopiko bat sartzen da uretra bidez ur-lurruna injektatuz, eta horrek ehunaren nekrosia eragiten du (heriotza zelularra), pazientearengan prostataren hazkundeak eragindako arazoak eta horrek eragiten dituen sintomak konponduz.
Zer argibide ditu Rezum-ak?
Oso garrantzitsua da pazienteak hautatzea tratamendua adierazterakoan. Sintomatologiarik edo konplikazio larririk ez duten eta 30 eta 80 cc bitarteko bolumena duten prostatentzako da. Alternatiba ona da tratamendu farmakologikoan dauden pazienteentzat, haren albo-ondorioak saihestu nahi baitituzte (eiakulazioaren alterazioak, hipotentsioa, eta abar), eiakulazioa zaintzeko eta bizi-kalitatea hobetzeko tratamendu kirurgikoa bilatzen baitute.
Laburbilduz:
– 30-80 cc-ko prostata-bolumena duten pazienteentzat gomendatua
– ohiko kirurgiaren albo-ondorio posibleak pairatu nahi ez dituzten pazienteak (erekzioaren disfuntzioa, inkontinentzia, eiakulazioaren alterazioak)
– tratamendu mediko mugagaberik nahi ez duten pazienteak eta horiek dakartzaten albo-ondorioak (lixidoa gutxitzea, ezintasuna, eiakulazioaren alterazioak, ahoko lehortasuna, hipotentsioa, palpitazioak).
– ohiko kirurgia kontraindikatuta duten pazienteak, horiekin lotutako beste patologia batzuk edo tratamendu konkomitanteak dituztelako.
– pazienteek onartzen dute litekeena dela tratamendua behin betikoa ez izatea eta aurrerago beste tratamendu kirurgiko oldarkorragoak eta behin betikoagoak behar izatea.
Nola egiten da?
Prozedura ibiltaria da (ospitaleratu gabe) eta sedazioarekin egiten da. Prozedura endoskopikoa da (uretraren bidez). Segurua eta eraginkorra da, eta denbora laburrean egiten da (20 minutu). Pazienteari astebetez emango zaio alta maskuriko zunda batekin.
Zer abantaila ditu teknika honek?
– gutxieneko prozedura inbaditzailea
– gutxieneko konplikazioak
– ibiltaria
– sedazioa
– denbora kirurgiko laburra
– ez du inkontinentziarik edo inpotentziarik sortzen
– eiakulazioa zaintzen du kasu gehienetan
– tratamendu farmakologikoaren alternatiba da
– sintomen hobekuntza azkarra (bi astetik aurrera)
– onura terapeutiko handiena interbentziotik 3 hilabetera
– Kirurgiaren ondoren tolerantzia ona izatea: hasieran, nahaste txikiak izan ditzake (erretxina, premiazkotasuna), eta kasuen % 93an, 2-3 asteko epean, pixkanaka desagertzen joango dira.
